ਦੋ ਪੰਛੀ
ਦੋ ਪੰਛੀ ਵੇਖੇ ਉਡਾਰੀਆਂ ਭਰਦੇ, ਖੰਭ ਖਿਲਾਰ ਕਲਾਕਾਰੀਆਂ ਕਰਦੇ, ਓਪਰੇ ਜੇ ਲੱਗੇ ਭੇਸ ਤੋਂ, ਖੋਰੇ ਤਾਰਿਆਂ ਦੇ ਸੀ ਦੇਸ਼ ਤੋਂ.. ਨਾ ਕੈਦੀ ਸੀ ਓਹ ਪਿੰਜਰੇ ਦੇ, ਨਾ ਉਹ ਆਲ੍ਹਣਿਆਂ ਵਾਲੇ ਸੀ, ਓਹ ਤਾਂ ਖ਼ਲਕਤ ਦੇ ਵਿੱਚ ਉੱਡਣ ਦੇ ਲਈ, ਖੁਦ…
ਦੋ ਪੰਛੀ ਵੇਖੇ ਉਡਾਰੀਆਂ ਭਰਦੇ, ਖੰਭ ਖਿਲਾਰ ਕਲਾਕਾਰੀਆਂ ਕਰਦੇ, ਓਪਰੇ ਜੇ ਲੱਗੇ ਭੇਸ ਤੋਂ, ਖੋਰੇ ਤਾਰਿਆਂ ਦੇ ਸੀ ਦੇਸ਼ ਤੋਂ.. ਨਾ ਕੈਦੀ ਸੀ ਓਹ ਪਿੰਜਰੇ ਦੇ, ਨਾ ਉਹ ਆਲ੍ਹਣਿਆਂ ਵਾਲੇ ਸੀ, ਓਹ ਤਾਂ ਖ਼ਲਕਤ ਦੇ ਵਿੱਚ ਉੱਡਣ ਦੇ ਲਈ, ਖੁਦ…
ਤੂੰ ਰੱਖ ਭਰੋਸਾ ਖੁੱਦ ਉੱਤੇ, ਕਦੇ ਅਪਣੇ ਅੰਦਰ ਦੇਖ ਤੂੰ, ਨਾ ਦੱਸਣਾ ਟੇਵੇ ਕੁੰਡਲੀਆਂ, ਕੀ ਲੈਕੇ ਆਇਆਂ ਲੇਖ ਤੂੰ.. ਏ ਉਲਝੀਆਂ ਨਾ ਸੁਲਝੀਆਂ, ਜੋ ਹੱਥਾਂ ਦੀਆਂ ਲਕੀਰਾਂ ਨੇ, ਬੱਸ ਕਰਮ ਕਰ ਨਾ ਭਰਮ ਕਰ, ਆਪੇ ਬਣ ਜਾਣਾ ਤਕਦੀਰਾਂ ਨੇ.. ਬੱਸ…
था बारिश का शुकराना, उसका छाता लेकर आना, छाते की छत बनाकर, नज़रों से मुझे बुलाना… फिर भरे बाजार की सुन्नी राहें, मीलों चलते जाना, छाते को पकडे हाथों की, उंगलिओं का टकराना… मेरी शर्ट और उसकी कुर्ती के, सांसों…
मैं तन्हाई को तन्हाई में तन्हा कैसे छोड़ दू, तन्हाई ने तन्हाई में तन्हा मेरा साथ दिया है… उपिंदर वडैच
ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਮਿਲਣ ਦਾ ਚਾਅ ਸੀ, ਬੈਠ ਅਸੀਂ ਕਿਤੇ ਪੀਣੀ ਚਾਹ ਸੀ, ਠੰਡੀ ਚਾਹ ਵਿੱਚ ਮਾਰਕੇ ਫੂਕਾਂ, ਅਸੀਂ ਲੰਗਾਂਤਾ ਬਹੁਤ ਸਮਾਂ ਸੀ.. ਕਦੇ ਓਸ ਬਲਾਉਣਾ ਕਦੇ ਅਸੀਂ ਬਲਾਉਣਾ, ਨਿੱਤ ਦਾ ਹੋ ਗਿਆ ਚਾਹ ਤੇ ਆਉਣਾ, ਏਸ ਬਹਾਨੇ ਪਏ ਯਰਾਨੇ, ਲੰਘਿਆ…
ਵੇ ਅਜੇ ਤਾਂ ਛਾਲਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਮਿੱਕ, ਹੋਈ ਸੀ ਜੁੱਤੀ ਪੈਰਾਂ ਦੀ, ਗੋਰੇ ਰੰਗ ਨੂੰ ਪੈਣ ਲੱਗੀ ਸੀ, ਆਦਤ ਸਿਖ਼ਰ ਦੁਪਹਿਰਾਂ ਦੀ.. ਤੇਰੀ ਪੈੜ੍ਹ ਤੇ ਰੱਖ ਕੇ ਪੈਰ, ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਤੁਰ ਆਏ, ਤੂੰ ਦੱਬ ਕੇ ਪੈੜ੍ਹ ਜੀ ਛਾਵੇਂ ਬਹਿ…
उसकी अम्मी को कहते सुना, हमारी बेटी परदे में रहती है, हम खिड़की देखते रहे, वो सामने बैठी रही… उपिंदर वडैच
ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਸੁਫ਼ਨੇ ਸਾਡੇ ਉੱਦੜ ਗਏ, ਕੋਈ ਆਸ ਨਾ ਬਚੀ ਸਿਉਂਣ ਲਈ, ਚੱਲ ਇੱਕ ਦੂੱਜੇ ਨੂੰ ਭੁੱਲਜਾਂਗੇ, ਸੋਂਹ ਖਾਈਏ ਰੱਬ ਦੇ ਦਰ ਜਾਕੇ.. ਕਹਿੰਦੀ ਗੁਰੂ ਘਰ ਵਿੱਚ ਲੈ ਲਾਵਾਂ, ਲੋਕੀ ਪੱਲਾ ਫੜਦੇ ਜਿਉਣ ਲਈ, ਕੌਣ ਕਰੇਂਦਾ ਮਰਨ ਦੀਆਂ, ਅਰਦਾਸਾਂ ਰੱਬ…
आज उसी ने हाथ से लिख कर ख़त, किसी के हाथ भेजा है, शराब छोड़ दो, जिसने हाथ छुड़ाकर हाथ में गिलास दिया है… उपिंदर वडैच
ਕੋਈ ਆਖੇ ਸਭ ਦੋਸ਼ ਨਜ਼ਰ ਦਾ, ਏ ਨਾ ਮੰਨਦੀ ਦਿਲ ਦੀ ਏ.. ਕੋਈ ਆਖੇ ਜਿੱਥੇ ਦਿਲ ਕਹਿੰਦਾ, ਏ ਓਥੇ ਜਾਕੇ ਮਿਲਦੀ ਏ.. ਹੁਣ ਨਜ਼ਰ ਗ਼ਲਤ ਹੈ ਜਾਂ ਦਿਲ ਹੈ ਕਾਲਾ, ਜਾਂ ਰਲ ਕੇ ਡਾਕਾ ਮਾਰਦੇ ਨੇ, ਟੁੱਟਦਾ ਤਾਂ ਕੱਲਾ ਦਿਲ…